1.8 Resultaat

207.ID, hierbinnen vooral SSDF, haalden bijna alle opgegeven doelen op 14.5.40, toen Utrecht werd bereikt. Bijna, want er moest wel overgeschakeld worden op plan B. Het kostte ook wat meer tijd dan, voor het slechtste geval, bij de voorbereidingen werd ingeschat. Vier, in plaats van drie dagen, om Utrecht te bereiken. Daarbij moesten eerst nog twee linies worden doorbroken, aan de IJssel en aan de Grebbe. Het Nederlands verdedigingsstelsel was als volgt opgebouwd:

Bron: Niels Bosboom - Eigen werk, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=508455

Naar omvang en bewapening van een divisie die in de Grebbelinie stond, was het met SSDF versterkt 207.ID in het voordeel. Een gewone Nederlandse divisie had een omvang van ongeveer 12.500 man en minder, ook minder nieuwe, wapens volgens de (vrij accurate) informatie die was verzameld. Die wordt samengevat op het volgend blad.

Bron: Nederlands Instituut voor Militaire Historie. Collectie 410, Inv nr 75081

Bij de gegevens in dit document werden, in voetnoten, de volgende aantekeningen geplaatst

Bron: Nederlands Instituut voor Militaire Historie. Collectie 410, Inv nr 75081

Het doorbreken van de Grebbelinie bleek moeilijker dan verwacht. Het terrein was onoverzichtelijk, en de divisie kon daar niet haar volle kracht ontplooien. In het voorterrein van de Grebbesluis werden de aanvalsgroepen in een fuik gedrongen. Dat gebied lag onder sterk flankerend vuur vanuit opstellingen aan de Grift en in de linie Ochten - De Spees.

Bron: www.grebbeberg.nl, kaartmateriaal

Oorzaak was verder, dat de verdediging daar sterk in de diepte was uitgebouwd, en het meegevoerd geschut niet in staat was de kazematten in de Grebbelinie te vernielen. Waarschijnlijk werd de sterkte van het beton en staal in die linie toch wat onderschat. De kazematten daar waren erop berekend langdurig vuur van 12,0 cm - en enkele treffers van 15,0 cm geschut te kunnen doorstaan.

Dat het lastig was om met de standaard meegevoerde wapens bunkers te vernielen, was al bekend uit de veldtocht naar Polen. Die ervaringen waren door het OKH verspreid in een stuk "Waffenwirkung gegen Befestigungsanlagen". Een afschrift daarvan ontving SSDF op 9.1.40. Er werd bij de opmars naar de Grebbeberg, en in de rest van de Westfeldzug, niet voldoende naar gehandeld. Dat is in een tweede document van het OKH met datum 20.11.40 de conclusie. Het besprak de "Taktische Erfahrungen im Westfeldzug."